Goede heenreis, Best Western Cape Suits hotel en T

Eerste blog vanuit het mooie Zuid-Afrika. Vertrokken vanuit shiphol met papa, mama en zusjes die mij uitzwaaide. Drie uur van te voren aanwezig om via Istanbul naar Kaapstad te vertrekken. Het begon goed, onze vlucht had een uur vertraging, maar dat hinderde niet want onze overstap was 3.5 uur, dus tijd genoeg. Rond 19.00 gingen we de lucht in en om 23.45 waren we geland op Istanbul. Het tweede vliegtuig naar Cape Town vertrok om 1.10 snachts met een tussenlanding op Johannesburg. De reis ging voorspoedig, koffers waren meegekomen en we stonden in de rij bij de douane voor een visum. Visum kregen we wel na wat vragen beantwoord te hebben over wat we hier gingen doen en waar we verbleven. We wisselde wat geld en toen we weg wilde lopen werden we tegen gehouden door de douane. Dit was een beetje een aparte vent die vroeg of we naar hem toe wilde komen. Wij waren best wat twijfelend en de man zei de hele tijd: don't be afraid, don't be afraid. Dat waren we natuurlijk wel omdat we niet wisten wat er zou gebeuren. We moesten onze koffers op een band leggen, de man vertelde dat we eten in onze koffers hadden en dat dat niet mocht. Wij waren ervan overtuigd dat we geen eten in onze koffer hadden en zeiden dit dan ook heel stellig. De man lachten een beetje raar en we mochten weer verder (volgens mij vond hij het gewoon leuk om ons te plagen) Het bemiddelingsbureau zou ons op komen halen bij de aankomsthal en stond er ook trouw met zijn bordje. We werden door deze man naar ons hotel/resort gebracht. Daar kregen we een appartement aangewezen voor in totaal 6 personen. Er zijn verder nog geen andere mensen dus we hebben alles voor ons twee. Een mooie slaapkamer, twee badkamers, keuken en woonkamer. Koffers uitgepakt en alles een beetje bekeken en uitgeprobeerd. Het weer is hier niet echt lekker, het is nog redelijk koud en we hebben geen verwarming. Gelukkig hebben we wel een bad waar we al een aantal keer gebruik van hebben gemaakt om op te warmen. In de avond zijn we uit eten gegaan in het hotel en zijn we vroeg gaan slapen. De volgende dag werd onze auto bezorgd die we gehuurd hadden, onze TATA mobiel. Het merk is Tata, een klein schattig grijs autootje. Ze rijden hier links en dus is de auto ook anders ingedeeld. Het stuur zit natuurlijk aan de andere kant, de schakelpook ook maar de ruitenwissers en richtingaanwijzers zijn ook van kant omgedraaid. In de avond gingen we even proberen met rijden op het terrein van ons hotel. Daar was ook een mini rotonde en zo konden we toch wat meters maken voor het eerst met links rijden. Het was ontzettend hard nadeken aan welke kant we moesten rijden en hoe we de rotonde moesten nemen. We hebben ontzettend gelachen omdat vaak de ruitenwissers aangingen in plaats van de richtingaanwijzer. Ook pakte we soms de deur vast als we wilde schakelen. De volgende dag gingen we voor het echt de weg op. We waren al naar een supermarkt geweest in de buurt met een parkeerplek. Daar zijn we eerst heengereden omdat we de weg wisten en je daar kon parkeren om even bij te komen. Het ging goed en al snel gingen we iets verder rijden opweg naar een grote supermarkt waar we een stekker konden kopen die hier in het stopcontact past, want onze apparaten konden we nu niet opladen. Telkens als we ergens aangekomen waren, waren we echt super blij en trots dat het ons gelutk was. Ook hebben we delen gefilmd als we aan het rijden zijn met onze selfiestick voor herinneringen. Iedereen zou eens moeten proberen om links te rijden, het voelt heel gek aan maar het geeft echt een kick als het lukt. Zelf als je op de stoep loopt is het raar. Met oversteken moet je anders kijken en auto's komen van achter in plaats van voren. Toch pak je het wel snel op en als je samen bent, kan je elkaar helpen instureren of je een lange bocht of korte bocht moet maken.
Vandaag wilde we proberen om naar Waterfront te rijden. We hadden de weg wel al wat uitgestippeld en zo gingen we de weg op. We reden eerst helemaal de verkeerde kant op maar toen we de bordjes Waterfront zagen, konden we deze volgen en kwamen we op de juiste bestemming. Wauw, wat is dat mooi. Aan de kust van Kaapstad is ontzettend veel te zien. Er is een gigantisch winkelcentrum met allerlei soorten winkels en veel restaurantjes. We hebben met een city sightseeing bus de omgeving gezien. We gingen een groot deel de Tafelberg op en reden langs allerlei kust plaastsen zoals Campsbay, Sea point en Cliftonpoint. Ik keek mijn ogen uit, grote luxe villa's, een prachtige zee die tegen de rotsen sloeg en een uitzicht die ik nog nooit gezien heb zo mooi. De tour was met Nederlandse informatie over de dingen waar we langsreden. We weten nu waar we vaker heen willen gaan en waar we allerlei uitjes kunnen regelen zoals een trip naar het Robbeneiland en zwemmen met haaien. Je kon bij de bus in en uitstappen op de verschillende punten waar die stopte. Zo zijn we uitgestapt om ergens te gaan lunchen. Toen we stonden te bedenken wat we wilden gaan eten zag ik achter ons een pinautomaat. We hadden bijna geen geld meer dus ik dacht, ik ga wel even wat geld pinnen. De jongen achter de balie zei tegen mij dat ik mij niet moest laten helpen door mensen die dat kwamen vragen als ik ging pinnen. Ik wist dit natuurlijk al en ik ging vet zelfverzekerd naar het pinautomaat toe om te pinnen. Toen ik mijn pincode ingetypt had en alles bijna wilde afronden, kwam er een man naar mij toe. Hij zei dat het pinautomaat kapot was en dat ik die ander moest gebruiken. Ik riep meteen: I don't need help, go away. Hier bleek hij niks van te hebben en drukte zonder padron gewoon op cancel en mijn pinpas werd uitgespuugd. Ik werd behoorlijk pissig en pakte de arm vast van de man en duwde deze weg. De man vertelde dat hij alleen wilde helpen en ik riep: rot op. Daarna ging de man weg. Snel liep ik terug naar Lisette en liet het pinnen maar even achter wegen. De jongen had mij niet voor niks gewaarschuwd, daar was ik nu wel achter. Sindsdien staan al mijn zintuigen super scherp en vertrouw ik bijna niemand meer.
Morgen gaan we naar Boulders toe, hier zijn 2800 pinquïns die we van dichtbij kunnen bekijken.
Of te wel, we hebben het erg naar ons zin. Er zijn nog ontzettend veel dingen die we willen gaan doen en we hopen op iets beter weer.
Bedankt voor het lezen en tot snel.
Liefs uit Cape Town.
Yvette