Helemaal klaar voor de Garden Route

Hihaa! Even een snelle update voordat we onze reis beginnen naar Port Elizabeth via de Garden Route, anders wordt het allemaal te ingewikkeld en te veel.
Ik was geëindigd bij de township tour waarbij we daarna nog maar 2 weken stage hadden. We hebben het echt ontzettend naar ons zin, zowel op stage als daarbuiten. De tijd vliegt om en ik zou hier echt nog veel langer willen blijven maar helaas, het afstuderen wacht op ons. We hebben beide een super gave stageplek gekregen voor het afstuderen. Lisette is geplaatst op de kraamafdeling en ik op de cardiochirurgie. We waren door het dolle heen toen we deze plekken te horen kregen dus dat maakt het wel minder erg om zo naar huis te gaan en 30 weken te knallen in het ziekenhuis.

Maandag en dinsdag na stage ben ik weer met mijn maatje Doris gaan zwemmen (fanatiek bezig he!). Omdat het hier nu echt fijn weer is, besloten we om het buitenbad op te zoeken. Dit bad ligt in seapoint, omringd door de oceaan en super goedkoop dus erg leuk. Daarna hebben we met wat mensen gegeten en zijn we daarna weer wezen supporten bij de voetbal van de jongens. Toen we aankwamen stonden ze achter, maar door onze goede aanmoedigingen wonnen ze uiteindelijk toch nog.
Donderdag was het alweer weekend voor ons, wordt nog wennen als we terugkomen, dag extra werken en dag minder weekend. Omdat het weekend was, gingen we met zijn allen poolen bij de shack. Was een hele leuke avond weer.

Na onze stage hebben we nog 2 weken vrij en willen we heel graag gaan reizen. Eerst hadden we in ons hoofd om de eerste week de Garden Route te gaan rijden en de tweede week naar het Krugerpark te gaan in Johannesburg. Aangezien twee weken niet heel lang is en het Krugerpark toch wel redelijk prijzig is, hebben we onze plannen bijgesteld. We gaan nu in twee weken naar Port Elisabeth rijden en laten onze gehuurde Tata daar dan achter en vliegen dan terug naar Kaapstad waar we vervolgens twee dagen later naar Nederland zullen vliegen. We hebben onze hele route al uitgestippeld en er zijn een hele boel activiteiten die we gaan doen daar maar dat is voor mijn volgende blog. Doordat we nu twee weken hebben voor de Garden route hebben we ons verblijf in Best Western met 2 dagen verlengd zodat we nog een leuk laatste weekend konden hebben.

Vrijdag hebben we alles geregeld voor onze trip en zijn we in de avond weer gezellig uit geweest in de Dubliner.
Zaterdag om 12 uur gingen we naar Houtbay toe om daar te gaan snorkelen met zeehondjes. Dit stond nog op ons lijstje om te doen hier en vandaag was dan de dag. Edwin en Elise gingen met ons mee en ook Vera van stage had geregeld dat ze meekon gaan. Toen we daar aankwamen moesten we ons in een wetsuit hijsen en gingen we met een speedboot naar de plek waar wel honderden zeehondjes wonen. Het water bij de zeenhonden is ongeveer rond de 10 graden, best wel koud dus. Gelukkig maar want 10 graden is veel te koud voor de witte haaien dus daar hoefden we ons geen zorgen om te maken. We kregen een snorkel, handschoenen en zwemvliezen en sprongen het water in. Overal waren zeehondjes, het water was heel helder en zo kon je ze erg goed bekijken. Wat was dat een vette ervaring. Zeehonden zijn heel nieuwsgierig en komen dus ontzettend dichtbij. Ook blazen ze bellen in je gezicht en komen ze opeens heel hard op je afgezwommen. We hebben een uur in het water gelegen en kunnen genieten van deze leuke diertjes. Wel was het echt koud maar op de boot kregen we warm water in onze wetsuits gegoten en warme chocolademelk. Daarna gingen we weer terug met de boot en gingen we naar de Houtbay market. Een leuk marktje binnen waar we gingen lunchen en langs de kraampjes liepen. In de avond besloten we om naar club 31 te gaan. Natuurlijk heel leuk die Dubliner maar we willen wel meer uitgaansplekken afgaan. Dit is best een hippe tent en je komt er ook niet binnen met sneakers. We moesten dus netjes gekleed om binnen te komen. De naam zegt het al, club 31 is op de 31e verdieping van het ABSA gebouw in Kaapstad. Hele vette locatie waarbij je een hele mooie uitkijk hebt over de stad. Was wel leuk om daar ook eens uit te gaan.

Zondag was het plan om te gaan surfen. Ik zou lekker foto’s maken en op het strand een boekje gaan lezen vanwege mijn oren (geen zin in nog een oorontsteking). Surfen doe je hier in Muizenberg, je hebt daar goede golflijntjes en het huren van een pak en plank is goedkoop. Muizenberg is zo’n 20 minuutjes rijden en toen we daar aankwamen waaiden het er heel hard en waren de golven bagger. We besloten om het surfen een andere keer te doen en terug te gaan naar Kaapstad. Daar zijn we bij Seapoint op het strand gaan liggen en hebben we genoten van de Afrikaanse zon. In Kaapstad was het windstil door de Tafelberg die de wind tegenhield. Hierdoor hadden we een lekker lui, chill, stranddagje. Het buitenzwembad ligt ook in Seapoint en toen we hoorden dat daar ook wat mensen van ons groepje waren, gingen we daar ook naartoe. Hier en daar wat baantjes getrokken en gelegen op het gras. Het was best een topdag zo!

Jeetje, maandag begon onze laatste stageweek… De tijd gaat zo hard, niet normaal. Vanaf deze week begonnen we al met wat afscheid nemen. Ze werken hier in twee shiften van 12 uur lang. Twee dagen werkt het ene team van 7 tot 7 en daarna komt het andere team van twee dagen. Hierdoor moest ik dinsdag al afscheid nemen van het eerste team, toen had ik het al wel lastig hoor.
Na stage gingen we shoppen in Canal Walk met Elise en Doris. Een giga groot, mega centrum waarbij ik zeker verdwaal. Omdat het hier zo prachtig mooi is hebben we nu al iets van 2500 foto’s gemaakt dus het was tijd om een harde schijf te kopen zodat er nog veel meer foto’s bij kunnen. Nadat iedereen gekocht had wat diegene wilde hebben, bestelden we wat sushi (ja dat kan hier gewoon haha) en aten dit op bed thuis op onder het genot van een film.

Dinsdag na stage zijn Doris en ik weer het zwembad ingedoken (sporten is wel nodig met al dat eten hier) en gingen Elise en Lisette de jongens weer aanmoedigen tijdens een potje voetbal. Woensdag hadden we voor in de pauze lekker avocado gehaald (dat is hier spotgoedkoop en populair). Lisette wilde de pit eruit halen maar deed dit niet heel verstandig en sneed zo, door de avocado heen, in haar vinger. Snel naar de zusters toe die het voor haar gingen verbinden maar een beetje vergaten om het te ontsmetten. Gelukkig was Liset nog scherp en zo werd de wond toch nog ontsmet. Al gauw ging het verhaal te ronde dat Lisette haar vinger eraf had gesneden, ze onderuit gegaan was en met spoed naar het ziekenhuis moest. Dit was allemaal niet het geval, de snee was aardig diep maar gelukkig kan je eigen lichaam een hele hoop zelf oplossen. Het ging goed met Liset en dus besloten we om toch maar lekker op stage te blijven en te genieten van de laatste dagen. In de avond zijn we (weer) lekker uiteten gegaan met Elise en Edwin. Van Lieke hadden we een tip gekregen voor een restaurantje dus daar zijn we gaan eten. Het restaurant heette Nonna Lina met een Italiaanse kaart. Genoten van een heerlijke pizza en pasta met goede Zuid-Afrikaanse wijn. Na het restaurant doken we de JC Pub in (de pub bij ons op het terrein) om daar de champions league te zien. We waren met Ed hé, voor ieder wat wils.

Donderdag was het dan zo ver, laatste dag stage. Heel gek en ook lastig om iedereen gedag te zeggen. Soms sta ik er iets te veel bij stil en dan denk ik bijvoorbeeld bij een deur al, deze ga ik nooit meer openen. Gelukkig hadden we onze camera mee en hebben we van iedereen en alles leuke foto’s kunnen maken. Ook nam ik mijn Zuid-Afrikaanse vlag mee die ik hier gekocht heb, zodat personeel en kindjes erop konden schrijven als een mooie herinnering. In de lunch break had de stage coördinator een gezamenlijke lunch voor ons geregeld met personeel en anderen studenten/vrijwilligers. Heel erg tof dat je zo’n afscheid krijgt met heerlijk eten. Poeh, het was lastig om uiteindelijk echt weg te gaan maar we zijn beide vele mooie herinneringen rijker en hebben een ontzettend leerzame, mooie tijd gehad bij St. Joseph’s Home. Na stage gingen Doris en ik weer lekker zwemmen. Daarna haalden we wat eten bij de supermarkt, ideaal! Allemaal heerlijke klant en klaar maaltijden, voor maar 2 euro heb je een hele maaltijd. Dat heb je in Nederland helaas niet. Na het zwemmen ging Lisette poolen bij de shack en besloten Doris en ik om lekker een filmpje te kijken op bed en afleveringen van Expeditie Robinson terug te kijken.

Vrijdag gingen we saampjes naar Stellenbosh. Dit stond ook nog op het to do lijstje van Kaapstad en aangezien het lekker weer was, leek het ons een goed plan om vrijdag te gaan. Stellenbosh is magisch, idyllisch en look a like France. Door alle wijnvelden en het mooie gebergte rondom krijg je spontaan zin om te gaan picknicken in het gras. Dit deden we alleen niet, we zijn het stadje ingegaan en zijn gaan lunchen bij een leuk restaurantje met mooie omgeving. In de avond zouden we naar een huisfeestje gaan waarbij het thema landen was. Er werd verteld dat je niet naar binnen kon als je niet verkleed was. Best wel kort dag allemaal dus na het lunchen zijn we hard opzoek gegaan naar een pakkie voor de avond. Helaas stonden we dik een uur in de file en hadden we om half 6 afgesproken met Lieke om te gaan eten bij Dog’s Bullocks. Het paste allemaal maar net maar toch hebben we heerlijk bij dit restaurant kunnen eten. Het is een restaurant waarbij de burgers erg beroemd en groot zijn. Als je binnenkomt moet je je naam opschrijven op een bord en kan je drinken bestellen aan de bar. Vervolgens wordt je naam geschreeuwd (ja geschreeuwd, want er staat gewoon muziek op met redelijk volume) en mag je je bestelling doorgeven. Vervolgens ga je weer zitten en als je weer geroepen wordt, mag je je bestelling op komen halen. Best een leuk systeem, een keer wat anders maar als je aan mij vraagt of het handig is, neig ik eerder naar nee.
Doris had al een geniaal en vooral origineel idee bedacht voor het landen feestje, namelijk om als Never Ever Land elfje te gaan. Super tof dus ik deed met haar mee. We hadden elfenvleugels om, een tutu aan, bloemen in de haren, overal glitters en een toverstaf in de hand. Klaar om te gaan. Lisette, Elise en Edwin gingen als echte Afrikanen naar het feestje en hadden een mooi gewaad aan. Het feestje zelf was geslaagd, er waren alleen een hele boel Nederlanders en hierdoor werden er ook echte carnavals hits gedraaid, waaronder Kedeng Kedeng van Guusje Meeuwis. Halverwege het partijtje zijn we naar de karaokebar vertrokken om hier nog even flink te blèren. Helaas werden onze nummers niet gedraaid en hebben we geen een keer op het podium gestaan maar toch heb ik mij weer goed vermaakt.

Zaterdag was het plan om in de ochtend naar de Old Biscuit Mill te gaan maar omdat we wat later opstonden dan gepland en nog meer te doen hadden hebben we dit overgeslagen. Rond een uur of 1 gingen we met Elise en Edwin een wijntasting tour doen met de rode hop off, hop on bussen. We reden naar Contstantia waar de oudste wijnstreek van Zuid-Afrika ligt. Hier hebben we voor maar 40 rand (ong. 2,80) vijf wijntjes kunnen proeven. We kregen een lijst en hierop konden we aangeven welke wijn we wilde gaan drinken. Vervolgens kreeg je een glas van het wijntje en dronken we deze lekker op buiten in de volle zon. Alle wijn hier is gewoon super goed dus we hadden niks te klagen. Om 5 uur moesten de bokke (springboks) rugbyen tegen Nieuw-Zeeland in de halve finale. Al twee dagen voor de wedstrijd zie je mensen met groene springbok shirts lopen, rugby heerst hier flink. Omdat wij dit ook wel heel graag wilden zien en meemaken dachten we op tijd weg te gaan bij de wijnproeverij. Helaas was onze planning te krap en konden we alleen de tweede helft kijken in de JC pub. Sommige regels snap ik nog steeds niet van deze sport en eigenlijk is het ook een hele rare sport maar toch wel heel vet om te zien. Na de rugby bestelden we wat Thais eten en aten dit op en deden we wat spelletjes. Vervolgens gingen we voor de laatste keer naar de Dubliner. De eerste avond in Dubliner, leerde ik Doris echt kennen. We bleven telkens beneden bij de live muziek terwijl de anderen boven waren. Op die avond is er een foto van ons gemaakt waarbij het mannetje die de foto neemt, de foto meteen kan afdrukken. Zaterdagavond was dit mannetje weer in de Dubliner en herkende ons nog van de eerste avond. Bizar maar een teken dat we weer saampjes op de foto moesten gaan. Nu heb ik twee hele leuke foto’s met herinnering aan een geweldige tijd met lieve Doris.

De zondag brak aan, onze laatst dag in Kaapstad. We moesten allen spullen nog pakken en wilden voor vertrek onze was ook nog even doen. We stonden om 9 uur op om te wassen en zijn ongeveer de hele dag bezig geweest om alles in te pakken. In de avond hadden we een diner met alle leuke mensen die we hier hebben leren kennen, ter afscheid van ons. We gingen een keer chique uiteten. Normaal zijn we gewoon lekker casual gekleed maar deze avond was speciaal dus iedereen had erg zijn best gedaan. Heel leuk om opeens iedereen in nette kleding te zien. We gingen eten bij Kloof street house waar de gerechten iets duurder zijn maar wel van goede kwaliteit. Het was heerlijk en ontzettend gezellig om zo de tijd hier af te sluiten. Gelukkig komen we 6 november nog terug naar Kaapstad en zien we deze mensen nog wel even voor vertrek, dat maakt het allemaal iets minder erg nog. Na het eten besloten we om naar de film te gaan bij Labia. Hier waren we al eens geweest en hadden we een hele slechte film gekeken dus tijd voor een herkansing. De film heette: Me, earl and the dying girl. Het ging over een meisje die leukemie had en gezelschap kreeg van een jongen die filmpjes voor haar maakte. Niet echt een hele gezellige film dus maar het was toch gezellig om zo de avond af te sluiten. Vervolgens hebben we wat spullen afgezet bij Edwin en Doris omdat we maar 20 kilo mee mogen nemen voor onze vlucht naar Kaapstad en wij hebben 30 kilo bij ons, super fijn dat dit kan. Laatste nachtje in ons twee persoon bed, in ons appartement bij Best Western. Heel gek allemaal maar tijd voor nieuwe avonturen en ervaringen.

Heel veel liefs,x

Yvette